Ένα απόγευμα γυρνούσαμε σπίτι απο τη βόλτα μας με τη μαμά μου και συναντήσαμε στο δρόμο ένα πανέμορφο θηλυκό άσπρο σκυλάκι .
Ήταν πολύ φιλικό και αμέσως έκανε εντύπωση στη μαμά που το πόσο καλό ήταν και πως φαινόταν να είναι μεγαλωμένο σε σπίτι.
Το καημένο έδειχνε ταλαιπωρημένο , ήταν πεινασμένο και βρόμικο και δεν φορούσε κολάρο..
Η μαμά το ταΐσε και του έδωσε να πιεί νεράκι αλλα έπρεπε να φύγει για τη δουλειά της και έτσι το άφησε να βγεί απο την αυλη μας..
Ολοκληρο το απόγευμα το σκεφτόταν και αποφάσισε πως άν το βράδυ το ξαναέβλεπε θα το κρατούσε για να δεί άν είχε χαθεί απο κάπου και μήπως το έψαχναν..
Το βράδυ παίζαμε στην αυλή με το μπαμπά μου ( εγώ έπαιζα ο μπαμπάς καθάριζε τη μηχανή )όταν γύρισε η μαμά και κάθησε λίγο και εκείνη κάτω μαζί μας με την ελπίδα να ξανα έρθει το σκυλάκι ..
Οντως μετά απο λίγο το είδε να έρχεται απο απέναντι και έδειχνε φοβισμένο.
Επειδή ήταν αργά το πήγανε στο κτήμα γιατι φοβότανε να το αφήσουν στην αυλή και δεν θέλανε να το φέρουν αμέσως στο σπίτι πρίν καθαριστεί ,αποπαρασιτωθεί και εξεταστεί απο την γιατρό μας για τη δική μου ασφάλεια.
Ετσι ήρθε στη ζωή μας η Κάντυ..
Το επόμενο μεσσημέρι την καθαρίσανε και το απόγευμα την πήγανε στη γιατρό που την εξέτασε και μετά ήρθε στο σπίτι.
Δηλώθηκε και στην αστυνομία η ευρεση της αλλα ο μπαμπάς λέει πως μάλλον την εγκατέλειψε κάποιος κυνηγός γιατι δεν θα κυνηγούσε γιατι ξέχασα να σας πώ πως η Κάντυ είναι Σέττερ.
Οταν ανακάλυψαν οτι έχει κροτοφοβία το επιβεβαίωσαν και η μαμά χάρηκε πολύ γιατί τώρα είναι σίγουρη πως δε την ψάχνει κανένας και θα μείνει μαζί μας..
Την ονόμασαν Κάντυ γιατι είναι πολύ γλυκιά
Τα πάμε πολύ καλά μαζί , εγώ όλη την ώρα θέλω να παίζω μαζί της και τη δαγκώνω συνέχεια και αυτή με ανέχεται..
Αλλα όταν βαρεθεί με διώχνει και ησυχάζει λίγο..
Εδώ είναι ένα βιντεάκι απο τα παιχνίδια μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου